zapalił się zapalony zapałem
duch
w sercu wypalonym
gdy z zarzewia pragnienia
cynika sposób myślenia
przenika
w blasku radości skąpanych
w słońcu
rozleje się w sercach
bez kresu w końcu
końcem skończonych bytów
koniecznie kończących się w Ojcu
zaklinamy rzeczywistość fantazjami marzeń
godzinami rozmów zaciemnionych zwierzeń
oddech uspokojony w ciszy bliskości
balsamem dotyków upojony
serca przytulonego w czułej obecności
oswaja się z ciszą
krok po kroku
w sercu Ducha litery piszą
w pytań natłoku
w dzień odkryć
i w samotności zmroku
co warto jest przeżyć

zaplanowaliśmy słowa jutrzejsze
chcąc cofnąć wczorajsze
mierzmy mądrością dzisiejsze
z warg rozchylonych tęsknotą
spijamy pocałunki smaczniejsze
co chodzą swoją drogą

wytrwałości
przeciw przeciwności
wierności
mimo zmienności
życząc
wbrew nieżyczliwości
dokazywać nam każe
prześmiewca miłości
broni
anioł świętości

strachem napełnia
nazywanie śmierci śmiercią
a życia darem Nieba
kombinujemy
w kombinatach
kodów genetycznych
kombinacje przypadkowości
unikając kodu nieśmiertelności

patrzę na Ciebie z nadzieją
wypatrzyłaś we mnie dobro, co się dzieje

na 33 Niedzielę zwykłą - Rok C
ks. Andrzej Hładki. Lubsko. 2022.11.07

***
tak cicho, w gwarze życia
przytulić się, wypłakać samotność
smakując dobroci w ciepłym sercu bicia
z tobą stać w deszczu i z miłości moknąć

dotknęłaś mnie ciepłą dłonią
zapomnieć nie mogę
– z serdeczności myśli gonią
nie odchodź!
bądź
aż przyjdzie
kres
łez

już pachniesz obecnością w oddali
co pociesza
wspiera
nadzieją rozpali

ks. Andrzej Hładki. Koźla. 2022.11.12.

Rozważanie na XXXIII NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ (ROK C) - II
Zobacz więcej na mojej stronie:
https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/492-rozwazanie-na-xxxiii-niedziele-zwykla-rok-c-ii