ludzie oczekują cudów
od ludzi
zamiast od Boga
wyciskają łzy sobie, tobie
mówiąc, że to „na zdrowie”
chorują na syndrom obiboka
co ociąga się z kochaniem
a spieszy z wycenianym
licząc ile to mógłby zrobić
robiąc czego nie powinien
nie czyniąc co winien
jeszcze chce zarobić
na kapitał
co wyceniony na trzydzieści srebrników
w promocji jest dla Judaszy
w szkalowaniu wspólników

nie zbudujesz Kościoła w rodzinie
gdy kolejna niedziela bez Eucharystii minie

masz skarb na wyciągnięcie ręki
jesteś skarbem z krzyża dłońmi ujęty
Słowem poczęty
pragnieniem wniebowzięty
codziennością pokrzywiony i przegięty
miłością ogarnięty
zbawieniem przejęty

podjąłem trud chodzenia po wodzie
łez wylanych w niezgodzie
by osuszony słońcem sprawiedliwości
dawać lekcje w skromnej miłości

zbuduj nas Słowem co ma ostatnie słowo
na początku wypowiedziane stworzenia mową
zbudujmy siebie dobrą nauką
lepszym przykładem
poświęceni łaską jak wodą
oczyszczającą ze złudzeń

na ROCZNICĘ POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA WŁASNEGO - uroczystość
ks. Andrzej Hładki, Koźla. 2023.07.24

ROZWAŻANIE NA UROCZYSTOŚĆ ROCZNICY POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA WŁASNEGO (III)
Zobacz więcej na mojej stronie:
https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/542-rozwazanie-na-uroczystosc-rocznicy-poswiecenia-kosciola-wlasnego-iii