ile masz lat?
przetarty życia szlak
ile masz wiosen?
wyśpiewanych wielogłosem
ile masz adwentów?
oczekiwań i zamętów
przemijamy
przemijasz
przemijam
spotykam się z tobą serdecznie
czy kursem kolizyjnym mijam?

przywiązani do własnego zdania
jak pies do budy
głośniej szczekamy
nie mówiąc lecz krzycząc
że prawo mamy –
mówienie zamieniliśmy
na warczenie
kiedy refleksja
i wybaczenie?

***
znamy drogi Pana!
znamy drogi Pana?
błąkając się po bezdrożach szatana
za kompas obraliśmy wolność
straciliśmy azymut odpowiedzialności
nie każda droga prowadzi do raju
i już niewiele do Rzymu
bez wizji ciągłości
przepadamy w miałkiej bylejakości

***
posłuchaj jeszcze przez chwilę
sycących westchnieniem poranka
jak budzi się nadzieja
zbliżającego się Baranka
usłyszysz chrzęst piasku klepsydry
gdy zetną ostatnie
cedry
ciosane będą ciosem
wytrwałości odgłosem
ułożą je deskami
pokryją wspomnień okruchami
położą dzielnie
każdego oddzielnie
i nazwą je trumnami
które powierzą ziemi
z adwentowymi modlitwami
czy zapachnę drzewem krzyża?
czy czuć będzie tylko badylami?
czy to będzie krzyż zbity
z desek betlejemskiej szopy
co w żłóbku przyjął Życie
czy jednak sztacheta
w przetrąconym płocie
pod którym składa się
pozostałości cuchnące potem?
którą drogę wybieram
w tę się z całym majdanem
zabieram

na 2 Niedzielę Adwentu – Rok B
ks. Andrzej Hładki, Koźla. 2023.12.03

PS
Módlmy się, abyśmy nie komplikowali życia sobie i innym.
(ks. Andrzej Hładki. Archiwum XX/XXI w. Tekst własny jako „verba spiritualis” – II)

Rozważanie na II NIEDZIELĘ ADWENTU (ROK B) - III
Zobacz więcej na mojej stronie:
https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/548-rozwazanie-na-ii-niedziele-adwentu-rok-b-iii