systematycznie pytani – zasypani argumentami
stawiając przed radą nieporadnie
pochylone odpowiedzi – ku ziemi
podnoszeni nadzieją
przyziemieni niekochaniem
zapada wyrok
jak zmrok gasnącej ufności
że ceni się chodzące dobro?
dostrzega miłość?
coraz większe braki
przyzwoitości
postępowi hamulcowi
trzymają w ryzach święte pragnienia
nawet nieświęte i mało bierne
licytujemy się cierpieniem
niepewnej przyszłości
w teraźniejszości cierpieć nie umiemy
obciążamy innych naszymi ciężarami
ale jeden drugiego nie wspieramy
zasłaniając się krzyżami jak tarczami
niech będzie kluczem do bramy
gdy cicho, wołając z jękiem, 
samotnie, wśród tłumu
skonamy
już się nie wykręcę od kary
już teraz potrzebuję krzyża chwały
który ratuje z odmętów
codziennych rozterek i zamętów
po co się tłuczemy niedopowiedzeniami?
gdy na wyciągnięcie ręki
dotykani jesteśmy ODPOWIEDZIĄ

ks. Andrzej Hładki – Zielona Góra 2019-11-20

Rozważanie na XXXIV NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ - Ostatnia niedziela zwykła JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA (urocz.) - Rok C
Zobacz więcej na mojej stronie:
https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/245-rozwazanie-na-xxxiv-niedziele-zwykla-ostatnia-niedziela-zwykla-jezusa-chrystusa-krola-wszechswiata-urocz-rok-c