dotykiem jak cienia poświatą
promykiem otacza i jest zjawą
tego co można widzieć
patrząc
rysuje na szklanym sercu
w tym miejscu
gdzie głowa styka się
z mową
taką że wymownie warto
milczeć
jak mówić w potoku
jak milczeć pośród łoskotu
padających gradem słów
dotykiem jak cienia poświatą
utyka na potyczki słowne
siłując się na rękę
z bez poręki myśli swobodne
gdy trzeba silić się na mądrą głowę
bo nie dotykiem dotknąć można
serdeczną serca mowę
ale dotykać mogę
serca milczącego
bo straciło głowę
- czy człowiek jest dla prawa
czy prawy człowiek
ustanawia prawo?

ks. A.H. 02.09.2018 Koźla

Rozważanie na XXII NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ W CIĄGU ROKU (ROK B)
Zobacz więcej na mojej stronie:
http://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/167-rozwazanie-22-niedziala-zwykla-w-ciagu-roku-rok-b