cierpliwość – to zapomniane imię Boga
gdy czas maluje chwile, których codzienność jest uboga
wymusić korzystnie dla siebie zmianę zdania
u kogoś kto szybciej je zmienia niż zmienne zadania
nie jest sztuką lecz manipulacją sztuki
gdy nie tworząc, bez wizji, wciąż niezadowolone mruki

jesteśmy zasianie ziarnem Słowa
co owocować może jak nie pojmie głowa
budząc życie życiem przeżywam z życiem
rodząc nadzieję w beznadziei na nadziei obficie
świadomi siebie i tego co czeka jeszcze na odkrycie
pięknie na większej chwały Bożej zdobycie

czym jest dobre owocowanie
ten wie kto doświadczył czym jest szczere kochanie
zagubieni w bezkresnej kosmosu otchłani
spleceni dłońmi łapiącymi chwilę co rani
smutni tylko czasami
przecież wiecznością obdarowani

leczące są łzy wyciskane w tłoczni miłości
ocierane dotykiem czułej bliskości
wiatrem oddechów jak westchnienia poruszone
myśli serdeczne ciągnące w dobrą stronę
zajmuj się tym co dobrem jest posolone
co rośnie życzliwie i owocuje smakiem nieba na każdą stronę
nie tylko chwila pozoru jest dobra pozorem
każdy pozór niesie się przemijania odorem
czerpiemy ożywcze soki od Ożywiciela
jesteśmy połączeni miłością Zbawiciela

ks. Andrzej Hładki, Koźla 2021-06-04

Rozważanie na XI NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ (ROK B) - 2021
Zobacz więcej na mojej stronie:
https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/387-rozwazanie-na-xi-niedziele-zwykla-rok-b-2021