na gałęziach kolorowych wrażeń
zawieszamy doświadczenia minionych wydarzeń
uginają się pod naporem czasu
kołyszą słabiej, mocniej w słonecznym blasku
wyjaśniają zacienione pytaniami zdania
o tym co kto ma do pokazania
na pokazie pokazowych prezentacji
błyskotliwych odpowiedzi i socjomanipulacji

zajęci szukaniem cudnej pani i cudnego pana
mierzący aspiracje i ważący możliwości spotkania
potykamy się o oścień śmierci
pytaniem o sens, które wyrzutem wierci
nakładamy maseczki na maski
ściągając do apanaży oryginalne paski
czar cudowności pryśnie
gdy zegar twoją godzinę wybije kapryśnie

Ukrzyżowany Zmartwychwstały
Przedwieczny, pełen chwały
pochyla się nie tylko nad skutkami
co nad głęboko ukrytymi przyczynami
Lekarzem będąc nie wyręcza lekarzy
śmierć zatrzymując na chwilę nie zwalnia grabarzy
przez dziurkę od klucza zamkniętego kościoła
chce byś drzwi serca otworzył – czule cię woła

rzucamy się łapczywie na złe nowiny
jakbyśmy byli sami bez winy
przyłóż ucho do liter drgających wiatrem
Ducha co dla duszy jest bratem
oczami mądrze patrzącymi
wyszukaj tych z sercami proszącymi
co powiedzieć codziennie się boją
jak mówić co istotne, gdy słowa się dwoją
przeznaczeniem naszym jest kochanie
a nie konanie

ks. Andrzej Hładki, Koźla 2021-06-25 i 26

Rozważanie na XIII NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ (ROK B) - 2021
Zobacz więcej na mojej stronie: https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/390-rozwazanie-na-xiii-niedziele-zwykla-rok-b-2021