szefem się bywa – człowiekiem się jest
gdy godzin i dni ubywa
zmarszczki czasu wygładzamy czasami
delikatniej patrząc z pobłażaniem
innym razem wołając <<módl się za nami!>>
poorani pytaniami
uśmiechem
zdziwieniami
rozglądamy się za widzami
czy za współpielgrzymami?
naszymi ochrzczonymi – braćmi i siostrami

tyle lat wspinamy się na piedestał
wysoko, bardziej, na szczyty
serdeczności
czy przewrotności?
tak się wspinasz po laury
po trupach
im wyżej się pniesz za wszelką cenę
tym mocniej i głośniej spadniesz jak długi na ziemię

zło ładnie opakowane
bo diabeł ma dobrze rozwinięty marketing
rozpakujesz z wypiekami nie tylko na twarzy
w środku smród grzechu wokół przenika
niby przyjaciela – zajadłego przeciwnika
kochaj przebaczając, a miłość przeważy
na wadze niedoważonych cnót
zwarzonych nieświeżością przewrotnych sług
połóż rozwagę rozważnie nie ciężką innym
lekką w porywie czynów nie na pokaz
ciężką pracą podarowaną na codzienny trud
komu przewodzi Chrystus Król
zakochany wie kim jest, kim jesteś ty
i kim jest Jeden Bóg

wchodzenie w dialog
ucisza górnolotny monolog

ks. Andrzej Hładki, Gościkowo – Paradyż 13.11.2021

Rozważanie na UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA, ROK B - 2021
Zobacz więcej na mojej stronie:
https://kartkazliturgii.pl/artykuly/rozwazania/425-rozwazanie-na-uroczystosc-jezusa-chrystusa-krola-wszechswiata-rok-b-2021